رابطه سواد سلامت و وضعیت سلامت جسمانی در سالمندان شهر کرمان

هدف: سالمندان به عنوان یکی از مهمترین گروه های در معرض خطر اثرات ناخوشایند سطح پایین سواد سلامت به شمار می آیند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سواد سلامت و وضعیت سلامت در سالمندان شهر کرمان انجام شد. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه مقطعی است که در آن 200 نفر از سالمندان شهر کرمان مورد پرسشگری قرار گرفتند. به منظور جمع آوری اطلاعات در خصوص سواد سلامت از پرسشنامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان و برای اندازه گیری سلامت جسمانی از ابزار سنجش توانائی در انجام فعالیت روزمره سالمند و فرم کوتاه شده ی 10 سوالی پرسشنامه 36sf- استفاده شد. برای آنالیز داده ها از شاخص های توصیفی و نیز برای بررسی ارتباط متغیرها از آزمون آماری کای دو،t  و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: بیشتر سالمندان مورد مطالعه از سطح سواد سلامت ناکافی برخوردار بودند (%5/52). بین سطح سواد سلامت با تحصیلات (p=0.021) و شغل(p=0.041) رابطه معنی داری مشاهده شد. همچنین رابطه ی بین سواد سلامت و توانائی انجام فعالیت های روزانه معنی دار بود (p=0.038). بین سواد سلامت با سن، جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت مالی و عملکرد فیزیکی رابطه آماری معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: بهبود سواد سلامت ممکن است استراتژی موثری در بهبود وضعیت سلامت سالمندان باشد. با توجه به نتایج پژوهش، آموزش و توسعه ی رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در سالمندان و لزوم توجه بیشتر به امر سواد سلامت در برنامه های ارتقاء سلامت توصیه می شود.